ترانه ی همزاد

همزاد 

همزاد ترانه ای ست که در سال سال نود و یک نوشتم و تاکنون خوش اقبال ترین ترانه ی من محسوب میشود ،بغضی ست که آنچنان فکر نمیکردم طرفدار پیدا کند ،اما به لطف عشق این ترانه بین مَردم جا پیدا کرد .

عکسی که میبینید را شیرین محمدی در کانون ارسباران در حال اجرای همین ترانه از من گرفت و بسیار دوستش دارم .

دُرُس همزاد هم بودیم

دوتا شاعر،دوتا تنها

پُر از دلشوره یِ بودن

میونِ حجم رفتن ها

یکی درگیر بی وزنی

که از دستش غزل واشه

ترانه قالب من بود

که عشقم تو دلش جاشه

 

چقد سخته که تو دنیا

دلت با دختری باشه

که پیشش رابطت حسِ

برادر خواهری باشه

 

دوباره غرق ماتم شی

که شاید از دلت رد شه

نفهمه عاشقش بودی

واسه رفتن مردد شه

نشه چیزی بگی وقتی

میگه هرلحظه داداشی

سکوتت منطقی میشه

باید داداش اون باشی

 

 

چقد سخته که تو دنیا

دلت با دختری باشه

که پیشش رابطت حسِ

برادر خواهری باشه